Een Dag met Gouden Randjes

Mijn artikelen


Jazeker! Randjes! Meervoud! Enige tijd geleden kwam bestuurslid (Jeugdcommissie) Daan Rijpkema tijdens een vergadering met het voorstel om de AHV op te geven voor de Zomer VIS Karavaan. We riepen eigenlijk allemaal tegelijk: Ja! Doehoen!!!! 

Als je dit concept nog niet kent, het is geweldig... Het wordt elke zomer mede mogelijk gemaakt door Sportvisserij Nederland en heeft eigenlijk maar één doel: De jeugd kennis te laten maken met vissen!  Ze te laten zien hoe leuk het is om lekker buiten langs de waterkant bezig te zijn.

Je moet als vereniging aan een aantal voorwaarden voldoen, denk bijvoorbeeld aan het verzorgen van genoeg vrijwilligers, een goed bereikbaar en veilig viswater, etc. Wij van de Amsterdamse gingen natuurlijk met vlag en wimpel door de keuring heen! Donderdag 22 juli zou de Jeugd VIS Karavaan neerstrijken in Uithoorn. We hadden hier een perfect viswater gevonden: Overzichtelijk, goed bereikbaar, voldoende parkeerruimte en niet geheel onbelangrijk… Het is er Visrijk!

En dan komt dat moment dat je als vereniging dus je lijntjes uit gaat gooien. Zo’n evenement kan je niet in je eentje doen, ook niet met z’n viertjes. We zochten dus hulp en lieve lezers, echt, we smolten nog net niet! Wat een feest, wat een warme reacties! Dat is onbetaalbaar, dat maakt onze vereniging zo mooi en zo fijn. Het voelt als familie!                 



WAT EEN BELANGSTELLING

Daan had een groepsappje aangemaakt voor iedereen die mee wilde werken aan deze happening en de plannen begonnen direct te stromen. Alles kreeg al snel vorm en eerlijk gezegd vonden we het ook allemaal best spannend! Als ouders moest je, je kind via de site van SN van tevoren opgeven voor deelname. Dus ik dacht serieus al bij mezelf, great, straks hebben we maar 4 aanmeldingen ofzo… Allemaal onnodige zorgen want ahum, we hadden totaal 65 kids!

De dag voor de kids was van 09:30 tot 14:30 uur. Wij hadden echter al om 08:00 afgesproken langs de waterkant. SN kwam namelijk met een bus vol geweldig moois! Een megatent, met stoelen en tafels want alle kindjes gaan ook leren om tuigjes te knopen en leren ook met behulp van een kunstvisje en hakensteker hoe ze netjes de vis kunnen onthaken. Er komt ook een stukje les in visherkenning. Dus iedereen de handen uit de mouwen en opbouwen dat feest!

Uit diezelfde bus kwamen 2 dril-simulatoren en een stuk of 70 Stekkie hengels, bakken met tuigjes, zakken vol aas, hakenstekers aan keycords en ontelbare pakjes drinken, volgens mij vergeet ik nog de helft. Echt, ik vond het waanzinnig wat er allemaal beschikbaar werd gesteld! Wat is dit een briljant neergezet initiatief! En ja hoor, een kwartier voor de officiële start van de dag kwamen de eerste kindjes al aanlopen met hun vader en/of moeder. Die koppies! De kinderen vonden het net zo spannend!



GENIETEN

Wat een heerlijkheid, je pakt ze bij de hand en neemt ze mee. Op naar één van de vele activiteiten en je ziet ze ontspannen. Je ziet de kinderen denken: Dit is gaaf. Dit is waar ik op hoopte. Ouders die hun kindjes afzetten, ouders die juist bij ze bleven en zelf net zo hard aan het genieten waren. Er was een heuse werpbaan: Allemaal manden in het gras neergezet, twee hengels met daaraan een popper (uiteraard zonder dreg haha) en laat de kids dan eens proberen IN de mand te werpen. Wat een succes! Zelfs kindjes die in eerste instantie nog nooit een werphengel in hun handen hadden gehad, waren na een korte uitleg, aandacht en wat begeleiding echt superlekker aan het smijten!

De sfeer was zo goed en het weertje ook, het zonnetje scheen maar het was niet te warm! Al snel stonden er heel veel blije kinderen langs de waterkant . Wat een prachtig gezicht. Wij vrijwilligers keken elkaar regelmatig aan met zo’n blik van: “wat is dit mooi he?”. De dag vloog werkelijk voorbij… Ik heb nog nooit, en dat meen ik écht, zoveel blije, vissende smoeltjes gezien! De ene na de ander, er werd voorn, baars, giebel en zelfs een brasem gevangen. En geloof me nou, das echt heel knap hoor, met een Stekkie hengel! Dat is een grootse dril! Beelden zeggen regelmatig veel meer dan woorden en ik vind dat écht zo in dit geval. Want de energie die je kan ontvangen van een oprecht blij kind is met geen pen te beschrijven. Getuigen de foto’s!



Aan het eind van de middag kwam er een jongetje naar me toe. Hij gaf me een knuffel en zei: wanneer gaan we dit weer doen? Wanneer gaan we weer met z’n allen vissen?. Ik heb aan deze jongeman beloofd dat we het volgend jaar zomer weer doen. Dat vond hij natuurlijk veel te lang duren “hahaha” maar goed, beloofd is beloofd en eerlijk gezegd kijk ik er zelf al net zo hard naar uit!

Middels deze weg ook nog even een bijzonder dikke dankjewel aan alle vrijwilligers die zich met al hun enthousiasme en expertise hebben ingezet voor deze kids!

Glitters,
Nat